Het is wellicht nog vroeg in het jaar om een terugblik op 2022 te gaan doen, maar anderzijds is het geheugen nu nog vers. En wellicht is het de hoogste tijd om een paar ondernemers eens vermanend toe te spreken.
2020 en 2021 waren makkelijk samen te vatten: Corona, Corona, Corona. Schrijnende situaties in ziekenhuizen, mensen die in eenzaamheid stierven, werkdruk in de zorg, ondernemers die spaarcenten moesten opeten, toenemend huiselijk geweld en zware, hele zware klappen bij de horecaondernemers. En dan vergeet ik nog de kappers te noemen, amusement-branche, recreatiesector en vele anderen. U weet het vast nog wel. De persconferentie van Mark Rutte die de eerste keer nog erg indrukwekkend was maar daarna toch engszins lachwekkend werd omdat hij alleen ging vertellen wat de dag ervoor al werd uitgelekt. En natuurlijk Hugo de Jonge.. De beste man met clownsschoenen was in 2017 minister van Volksgezondheid geworden. Niet al te lastig en goed betaald. Nou dat liep even anders in zijn laatste 2 jaar. Iedere maand live op tv en alleen maar oplepelen wat wij de dag eerder al in de Telegraaf hadden gelezen.
Die Corona… het verscheurde ons vreedzame landje in 2 kampen. De gelovers en de niet-gelovers. En zodra je op social media liet merken dat je bij kamp A of kamp B behoorde was het hek helemaal van de dam. Niet alleen je familie of vrienden begonnen zich ineens fel tegen je te keren, maar ook Facebook zorgde er wel voor dat jij alles onder ogen kreeg wat je zo graag wilde geloven. Persoonlijk hoorde ik bij de “Gelovers” en stond vooraan bij alle vaccinaties. Prikken maar!
Maar ach, “who cares”; corona lijkt voorbij en we worden weer langzaamaan 1 land. De zaken gaan goed en we maken ons weer gewoon druk om zwarte piet. Of genderneutrale toiletten. Waar wij ondernemers het (volgens mij) wel allemaal over eens zijn is dat de overheid alle eurootjes uit de kast heeft getrokken om de bedrijven -en dus ook het personeel van die bedrijven- boven water te houden. Geweldige subsidies, leningen, steun en andere zaken waren voor ons ondernemers makkelijk te verkrijgen. Daar mogen we als klein landje trots op zijn. En nu we weer volle bak werk hebben moeten we dus ook even niet zeuren over belastingen. Logisch dat we flink moeten bijspekken.
En zo komen we ook op het punt waar ik deze column mee begon; sommige ondernemers moeten we eens stevig toespreken. Een paar weken geleden kwam het kwik van de thermometer boven de 35 graden uit. Mooi moment om mijn collega’s op een ijsje te trakteren. Aangekomen bij een bekende ijszaak in Tilburg hing er een briefje op het raam: “wegens hitte gesloten”. Een ijszaak! Wegens hitte gesloten. Doe even normaal zeg! Of die horecazaak in de Piushaven die op zondag zijn terras gesloten heeft “wegens gebrek aan personeel”. Hoezo dat!? Bij een “gebrek aan personeel” gooi je de tent niet dicht maar ga je zelf harder werken! En ondertussen goed bedenken waarom jij geen personeel hebt en je collega wel. We hebben twee jaar moeten uitrusten en gratis geld gekregen. Nu moeten we aan de bak. Dat zijn we aan ons land verplicht. Zorgen dat we genoeg geld op onze rekening krijgen om een volgende crisis zelf te kunnen betalen. Zo… nu eerst een ijsje.
Wilfred van Empel, Hertz Autoverhuur
Fotografie: Jeroen van Eijndhoven
